Als de hovenier onze grote conifeer en tien andere bomen in mootjes heeft gehakt, barst het voorjaar los. Tijd dus om aan het werk te gaan op ons landje. Maar hoe pakken we dat aan?
Kleuren en geuren
We dromen allebei van de lusthof die ons landje straks is. Waar groentes kleuren en kruiden geuren. En waar we noten kraken en sappige vruchten vol smaak van de bomen plukken. We verkneukelen ons op een ontbijt met eigen aardbeien en kiwi’s op ons terras. Hmmm…
Maar hoe maken we een lusthof van een weiland en verwaarloosde boomgaard? Die route is soms een twistappel.
Geen naakte aarde
In de boekenkast staat een rijtje over ecologisch tuinieren, permacultuur en voedselbos. Vakliteratuur voor leken. Ik pak ze regelmatig uit de kast want ik wil snappen hoe peren en pompoenen het beste gedijen. De laatste jaren in Nederland tuinierde ik in een buurtmoestuin in drie vierkantemeter bakken. Bij een workshop in deze buurtmoestuin ontdekte ik dat ik het liefst de natuur zou willen nabootsen in mijn tuin. Geen naakte aarde, maar de grond rond planten bedekken met plantenresten om de bodem te voeden en vochtig te houden. Zoals de natuur dat doet. Zorgen dat je bodem barst van het leven waardoor planten weerbaar zijn tegen ziektes. Niet spitten dus, want dan maak je meer bodemleven stuk dan je planten lief is.
Eerst goed observeren
Op papier klinkt permacultuur prachtig. Maar hoe pak je dat nu aan in een wei met taaie grassen, die begin maart al kniehoog zijn? Waar hardnekkige onkruiden woekeren, gewapend met soms meterslange wortels? Mijn boeken geven een eensluidend advies. Eerst je tuin grondig observeren voordat je een plan maakt.
We moeten ons landje eerst observeren, Jan. Welke planten groeien er nu? Wat zegt dit over de bodem? Uit welke richting komt de wind in welke tijd van het jaar? Dat soort dingen.
Hoe lang duurt dat observeren, vraagt Jan. Ik hoor al dat hij dit niet zo’n vruchtbaar idee vindt.
Minimaal een jaar, zeg ik.
Een jáár???!!! Dan ben ik dood vóór de eerste aardbei rijp is.
Analyseren en concreet aan de slag
In onze aanpak van de tuin botst de theoreticus soms met de pragmaticus. Ik wil eigenlijk het liefst alles op en in het landje analyseren voordat ik een schep in de grond zet. Jan gaat graag concreet aan de slag. In het najaar hadden we al een voorproefje. Toen bouwde Jan aan de tuinmuur, ontdeed hij de ligusterhaag van prikkeldraad en rooide diezelfde haag tak voor tak met een takkenschaar en een handzaag. Ondertussen bestudeerde ik tuinboeken op het landje, groef ik gaten en noteerde hoe snel een emmer water daarin wegliep. Ook testte ik bijvoorbeeld de zuurgraad van de grond en inventariseerde de indicatorplanten, die veel zeggen over de bodem.
Niet op onze handen zitten
We hebben ieder onze eigen invalshoek bij de tuinaanpak. Toch slagen we er samen in om vrij snel een werkbaar plan te bedenken, waar we allebei blij mee zijn. Jan heeft helemaal gelijk. We blijven niet alleen observeren. Het is vreselijk om nog een heel jaar op onze handen te moeten zitten. We ontginnen nu vast het eerste stuk van ons landje, dat het verst van het beoogde bouwterrein ligt. En een ander stuk dekken we een jaar lang af met stro en karton om al die ongewenste grassen en onkruiden zoveel mogelijk uit te roeien.
Houtsnippers
Op het stuk dat we ontginnen, maken we vaste teeltbedden. Daar zetten we nooit meer een voet in. Eigenlijk wil ik de bodem zoveel mogelijk met rust laten. Maar nu gebruik ik toch onze schop en riek om gras en onkruiden in de teeltbedden weg te halen. Anders smoren die onze groenten in een mum van tijd. We bakenen de teeltbedden af met houten planken. Om de teeltbedden planten we frambozen, kruisbessen, blauwe bessen en ander kleinfruit. Rond deze struiken en tussen de teeltbedden strooien we houtsnippers, die alle gras en onkruid hopelijk zoveel mogelijk verstikken.
Nu al een paradijs
Fruitbomen, kleinfruit en groenteplanten kopen is geen probleem. Maar de keuze is beperkt. Heel beperkt. Als we bijvoorbeeld bij kwekerijen informeren naar planten voor een haag, komen ze niet verder dan conifeer, liguster en laurier. Van mijn voorkeurslijstje voor de haag kunnen we alleen de hazelaars krijgen. Als verwende Nederlanders zijn we gewend dat we alles om de hoek kunnen kopen of bestellen, ook een niet alledaagse voedselbosplant zoals Szechuanpeper. Dat is hier anders. We moeten zelf inventiever zijn om van ons landje een echte lusthof te maken. Voor onze hommel is het nu al een paradijs. Hij verlekkert zich aan de paarse dovenetel die nu overal bloeit. Die gaan we dus zeker niet uitroeien
Wat een leuk verhaal weer! Inderdaad jammer dat niet alles te krijgen is. Maar een sinaasappelboom is bij ons weer niet te krijgen..
Je hebt helemaal gelijk, Linda. We moeten niet zeuren. Je kunt hier zelfs avocado’s telen. Heerlijk. Dat past natuurlijk helemaal in onze lusthof. Maar die staan wel graag op een een beschutte plek. Die moeten we dus eerst nog even maken
Leuk om te lezen, ga zo door. Lekker ontdekken en proberen.
Dat ontdekken en proberen is fantastisch. Daar weet jij ook alles van
Dag dappere Landverhuizers, allereerst gefeliciteerd met de werkvergunning!
Alles komt gewoon een keer goed, en jullie zijn goed uitgerust voor wat mee te maken krijgen. Dat grasland, er groeit genoeg, en nu al boompjes en gewas de grond in! De foto van de buurttuin wekt alle vertrouwen voor groei en bloei in de nabije toekomst. Ben benieuwd wat de inventarisatie van de kruiden je zal vertellen over jullie grond.
Heerlijk om te lezen en te zien, mooi geschreven, en prachtig landschap!
Veel goede wensen voor de bouw en verbouw-werkzaamheden, af en toe leunen op de spade en zien dat het goed is….
Saludos,
Lilet
Dankjewel Lilet. Jan is opgelucht nu hij de werkvergunning heeft. Eindelijk kunnen we verder met het huis.
Van de tuin-in-wording genieten we al volop.
Soms zit de theoretica met haar handen in het haar. Want die inventarisatie van planten gaf een diffuus beeld. Zo staat er op een paar plekken bijvoorbeeld flink wat ridderzuring. Dat duidt op stikstofrijke grond. Nou hadden de paarden die in de wei liepen, vaste plekken voor hun drollen. Daar groeit nu vast ridderzuring. We hebben ook veel knoopkruid, dat juist weer groeit op matig voedselrijke grond. En witte munt, dat weer duidt op stikstofrijk. De bodem verschilt dus nogal van plek tot plek.
Leuk dat je onze belevenissen graag leest! En natuurlijk leunen we ook vaak op de spa.
Als het goed is, kan dat morgen ook op onze nieuwe picknick bank.
En in 2-en verdelen? Helft van het land op Nanny’s manier, andere helft op Jans manier. Maakt pittig vergelijkingsonderzoek mogelijk tezijnertijd, als jullie Jans aardbeien eten 😉
Goed idee en qua ruimte zou het kunnen. In de boomgaard is dat wel ingewikkelder. En we vinden het toch fijner om samen te werken.
Wat weer een fijne blog Nanny! Dat wordt vast heerlijk smullen straks. Vraagje: wat zijn aardbeibomen? Is dit een verschrijving of bestaan die echt? Groetjes Wies
Het klinkt wat vreemd misschien, maar de aardbeiboom bestaat echt. Ze gedijen in Zuid-Europa, kunnen niet te strenge vorst hebben. Het zijn wintergroene struiken/bomen die bloeien in oktober-november. Dan rijpen ook de vruchten, die op aardbeien lijken maar dan meer oranje zijn. Door die late bloei zijn het echte hommelbomen. De kweker vertelde dat de boom ook wel ‘borracho’ dronkaard wordt genoemd omdat de vruchten al iets fermenteren aan de struik en dus alcohol bevatten. Vogels zijn dol op de vruchten. We zien ze straks in het najaar slingerend over ons landje vliegen..
Lijkt me heerlijke en prachtige boom. Ik had hem ook al gevonden via Google. Je kan van de vruchten ook een lekker likeurtje maken las ik.
Leuk verhaal! Groeien daar ook Franse uiensoep-boom en vijgenboom ?
Ying
Ik had nog nooit van uiensoepboom gehoord, Ying. Maar dat is een heel mooie voedselbosboom, met blad dat smaakt naar ui-knoflook. Jij kent hem zeker uit China? Ik lees in het Handboek Voedselbossen dat de boom houdt van hete zomers. Dan zal hij zich hier in het noorden van Spanje niet thuis voelen. We hebben wel een grote vijg, die stond er al. We eten al maanden vijgenjam die we vorig najaar hebben gemaakt.
Ik ken die boom uit China en heb er één besteld uit België 2 jaar geleden. Die doet het hier in m’n tuin best wel goed. Heb de jonge blaadjes gegeten. De smaak doet me denken aan Beijing. Wat leuk dat je vijgenboom hebt. Ruikt zo lekker. Heel subtiele geur. Ooit heel veel vijgen geplukt in Frankrijk bij een vakantiehuis. De jongens zijn daar alleen niet zo weg van.
Groetjes ook van René.
Wat mooi dat de uiensoepboom het in jouw tuin doet, Ying. Dan zou hij het hier ook moeten doen. Onze vijg is al begonnen met het nieuwe seizoen. De eerste blaadjes zitten aan de boom. Groetjes aan René.
Wat ontzettend leuk om te lezen, Nanny! Bij toeval (via LinkedIn) kwam ik op je blog terecht. Wat een avontuur! Ik wed dat je de ‘dageraad’ mooi ziet beginnen in Asturia!
Wat leuk Sven, dat je me hebt gevonden in Asturias. In onze tijdelijke woning zien we de ‘dageraad’ helaas nog niet echt. Maar straks, in ons nieuwe huis, kan ik daar elke morgen van genieten.
Wat zou ik graag hommel zijn in jullie tuin.
🙂
Mooi verhaal ,lijkt een droom
Waar ik naar toe wil vliegen
Leuk Gea, dat je naar onze hof wil vliegen. Je bent altijd welkom 🙂
Hoi Nanny, wat een mooie stap en leuk om te lezen. Ik verblijf even bij familie bij Nijmegen en zij hebben ook net de eerste stappen gezet voor een voedselbos. Hier veel stikstofrijke bramen. Veel succes en ik volg graag de ontwikkeling van jullie bos. Groetjes!
Leuk dat je onze blog gevonden hebt, Inge. Mooi dat je van dichtbij de wording van een voedselbos mee kunt maken. Ik had me vorig voorjaar ingeschreven voor een cursus voedselbos, maar die ging door corona helaas niet door. In NL is er steeds meer enthousiasme voor voedselbossen. Hier is het nog onbekend. Dat maakt het lastiger om vaste eetbare planten te vinden voor ons voedselbos.
Hallo!!! Wij, Henk en Gea wonen sinds 21 juni 2020 ook in Asturias, Villaviciosa. Ik heb met plezier, maar ook met gekromde teentjes al jullie verhalen gelezen. Zó herkenbaar. Al die kopieën, stempels en regels waarvan ze zelf ook niet altijd het hoe en het wat weten… het regelen van een verzekering, een bankrekening, de auto van spaanse nummerplaten voorzien is hier blijkbaar onmogelijk.. maar o, wat genieten wij hier… Ik heb een website, gealegendal.eu mag ik daar jullie site aan toe voegen als link?
Fijne dag vandaag, de zon is al warm! Groet, Gea..