Ons huis

In oktober 2023 beginnen we met de voorbereidingen om ons terras van 45 m2 af te werken met een houten vloer. We gaan langs bij houthandel Sierolam en kopen daar kastanjehouten terrasvloerdelen. We kiezen voor kastanjehout omdat dit heel duurzaam is. Het gaat bijna even lang mee als tropisch hardhout, maar kastanjehout komt hier uit de omgeving. Sierolam oogst het hout in hun eigen duurzaam productiebos in Asturias.

De terrasvloer komt op dezelfde hoogte te liggen als de vloer van ons huis. Dus Jan moet de terrasvloer ca. 10 cm boven de betonvloer leggen. Die betonvloer is schuin afgewerkt om het regenwater af te voeren. Omdat de terrasvloer wel waterpas moet liggen, heeft Jan allerlei hulpstukken gekocht om op de goede hoogte uit te komen: bakstenen, rubberen matjes en diverse maten stelplaatjes.

Al met al is de terrasvloer een flinke klus. Zo schroeft Jan meer dan 2.000 schroeven in het kastanjehout. De randen werkt hij af met een houten plank, met daarachter groen gaas. Dit gaas zorgt ervoor dat er geen slakken, salamanders en ander ongedierte onder vloer kunnen kruipen.


Uiterlijk 15 mei 2023 moeten we in ons huis kunnen wonen. Dan verhuizen onze spullen van Pravia naar Loro. Er moet in april en mei nog veel gebeuren. Zo hebben we na een jaar wachten – ja echt – nog steeds geen aansluiting op de waterleiding. Gelukkig komen de graafmachine en loodgieter van de gemeente dat half april in orde maken.

De vloerenleggers houden zich precies aan hun afspraken. We zijn erg blij dat we weer marmoleum op de vloer hebben. Deze puur plantaardige vloerbedekking voelt prettig aan op blote voeten.
Dani en Raoul helpen ons eind april om de loodzware, massief houten keukenkasten op te hangen en te plaatsen. Jan heeft van tevoren precies uitgedacht hoe dat moet. Begin mei komt het installatiebedrijf met vier man sterk om alle sanitair te plaatsen en de zonnepanelen en ventilatiesystemen te installeren. Samen met Enzo plaatst Jan de betonconstructie waarop de zonnepanelen komen te liggen. Wij hebben zelf online alle sanitair besteld. Oeps, een foutje. De toiletpot past niet op het ingebouwde reservoir. Op een holletje rijden we naar Oviedo om een andere te halen. Dat ritje maken we die dag nog een keer als de kraan van de keuken kapot blijkt.
Als onze kozijnenfabrikant de binnendeuren heeft geplaatst en alle ramen heeft afgetimmerd, moeten we zelf nog plinten beitsen, een kledingkast maken, drie kasten beitsen en monteren, etc. Terwijl Jan in huis werkt, pak ik de week vóór onze verhuizing bijna 150 verhuisdozen in. En daarna in Loro weer uit.

We hebben nog geen woonvergunning voor ons huis. In feite wonen we hier nu illegaal. Naar goed Spaans gebruik komt hier veel papierwerk bij kijken. Onze opzichter Miguel moet documenten opsturen die zijn beroepsorganisatie moet accorderen. Jan zet online eerst foto’s van het huis in het digitale archief van het architectencollege. Daarna moet hij zich in Oviedo melden om een boekje in te vullen. De elektricien moet papieren laten goedkeuren, evenals het installatiebedrijf. Als we die stempels allemaal binnen hebben, komt het kadaster er nog aan te pas. En als laatste de gemeente. Daar ligt de aanvraag nu voor de woonvergunning. Zo lang we die niet hebben, krijgen we ook geen huisnummer. We zijn benieuwd hoe lang de gemeente ons nu laat wachten.…

Na ons bezoek aan Nederland staat het installatiebedrijf ’s maandags op de stoep om de warmtepomp en vloerverwarming aan te sluiten. Meteen daarna komt onze elektricien om een tijdelijke aansluiting te maken tussen de kast van de bouwstroom en onze meterkast met de voedingskabel, die in Spanje altijd buiten staat. Dan kan de vloerverwarming aan. Dani metselt een toegangsput op de septic tank. Loodgieter Javi sluit de pomp aan van de tank waarin we het regenwater van ons dak opvangen. Er kan 5.000 liter in de tank. Vóór de laatste ronde grondverplaatsingen op ons terrein, moeten we nog flink opruimen. We sjouwen alle nog bruikbare materialen zoals houten balken, zand en cement naar een nieuwe opslagplek. Onder regie van Jan verschuift het grondverzetbedrijf bergen met aarde. Ook maken ze een overloop voor de septic tank en wateropslagtank. Na anderhalve week vloerverwarming is de dekvloer droog genoeg om marmoleum te leggen.

Tussen eind januari en eind februari maken we mooie vorderingen. Arjen komt een paar dagen over en helpt de dakvoet afwerken. Dani tegelt de badkamer, toilet en bijkeuken. Ook maakt hij een aflopende dekvloer op het terras en metselt hij een kast voor de water- en elektrameter. Voordat we het gat in de kelder sluiten, trekken de elektriciens alle draden en verbinden die met de centraaldozen, die tegen het plafond van de kelder zitten. De loodgieter maakt alle leidingwerk buiten in orde. Samen met de kraanmachinist installeert hij de septictank en een grote tank, waar we het regenwater van het dak in opslaan. Ook het grondwerk buiten is al ver klaar. De grote hopen met aarde liggen nu rondom het huis. Spelbreker in de voortgang is het installatiebedrijf. De warmtepomp is geïnstalleerd, maar we wachten al twee weken op de elektriciens van het installatiebedrijf die de boel moeten aansluiten.

Deze week wil de elektricien Geli aan de slag. Om de Ytong binnenwanden te sparen – die de bouwvakkers vorig jaar aan te vernachelen waren met hun brute methode van elektrasleuven maken – laten we de centraaldozen en elektrabuizen onder de vloer monteren. Maar door alle regen is de kelder veranderd in een zwembad. De elektricien kan dus niets doen.

Zzp’er Dani kondigt aan dat hij volgende week voorbereidingen komt treffen voor het tegelwerk: een vloer in de douche maken en muurtje vóór het waterreservoir van de wc metselen. Zijn planning is precies volgens afspraak. Omdat onze opzichter Miguel geen bedrijf kan vinden voor de dekvloer op ons terras, vragen we dat ook aan Dani. Want die afdekvloer is heel hard nodig. Deze week lekt de regen via het terras in huis.

In de bijkeuken plaatsen we een professionele horeca werktafel. Als die dinsdag in de stromende regen arriveert, nemen we hem meteen in gebruik. We laten de beschermende folie er nog maar op zitten. Jan begint met het aftimmeren van de dakvoet in de woonkamer. Hij zaagt eerst klossen op maat, waar hij dakhout tegen bevestigt. Op het laatste moment kondigt kozijnenfabrikant Manuel aan of hij vrijdag de verkeerd geplaatste kozijnen kan verplaatsen. Graag. Daar zijn we blij mee. Nog blijer is Jan als ze aanbieden om met hun professioneel materieel zijn timmerklus in de woonkamer af te maken. Het dakhout zit er strak in. Daar komt geen tocht meer door. 

Nadat ons huis half december ramen en deuren heeft gekregen, valt de bouw stil. Veel bedrijven zijn tot 10 januari dicht vanwege de feestdagen. Wij kijken alvast vooruit. Op de vloer van ons hele huis komt marmoleum van Forbo. Een duurzame vloerbedekking, die decennia meegaat en wordt gemaakt van plantaardig materiaal: lijnzaadolie, houtmeel, dennenhars en jute. We krijgen kleurenstalen uit Nederland (bedankt Lieke en Hanneke) en twijfelen een tijd over de kleur. Daarna bestellen we tegels voor in de badkamer, toilet en bijkeuken, die supersnel arriveren. Een tegelzetter vinden we via opzichter Miguel. Begin januari arriveren de septic tank en een opslagtank van 5.000 liter voor het regenwater dat van ons dak komt. Bij een houthandel bestellen we hout om de dakvoet af te timmeren, een klus die Jan zelf gaat doen. Maar eerst opruimen en schoonmaken. Jan haalt planken en balken uit de kelder en gaat de plafonds schoonmaken. Daarvoor maakt hij zelf een constructie op de steiger om veilig te kunnen werken. Met een stanleymes begin ik om duizenden betonspetters van de muren te krabben.

7 Replies to “Ons huis”

  1. Oohhh, alles is alsmaar goeder en goeder gekomen!
    Wat ziet het er mooi uit!
    Jullie uitgegroeid tot allround (of bijna) bouwers, en wát een leven daar in jullie groentebedden! Zo sterk en gezond ziet alles eruit.
    Ben zeer blij met de recepten; palmkool groeit achter ons in de Oude Hof moestuin, wij aten het als sla met veel knoflook en citroen, alleen de bladstukjes goed gemasseerd..
    Wat betreft het mulchen: zijn kastanjebladeren minder zuur dan eik of beuk?
    Hoe dik maak je de laag?
    Dat nu langzaam maar zeker het inrichten er aan komt…
    Dank voor de smakelijke foto’s en verhalen!
    Lilet

      1. De hele winter oogsten is ook geweldig, Wisse. Maar ik hoorde vandaag nog dat dit tien jaar geleden niet kon. Dat het nu wel lukt, is blijkbaar een gevolg van de klimaatverandering. Binnen Spanje zien we een migratiegolf ontstaan van het droge en hete zuiden naar het groene en koelere noorden.

    1. Wat leuk, Lilet, dat je blij bent met de recepten. Vroeger bedachten we wat we wilden eten en kochten dan de producten. Nu bepalen de groenten die we kunnen oogsten, wat er op ons bord komt. Ook moet je hier als vegetarier op het platteland creatiever zijn, omdat het aanbod aan vleesvervangers minimaal is. Maar dat is een mooie uitdaging.

      Nog even over jouw mulchvraag. Ik heb vorig jaar online een cursus mulchen gevolgd van de Vlaamse moestuinprofesional Frank Anrijs. Er wordt vaak verteld dat blad verzuurd, zei hij, maar het bodemleven maakt er organisch materiaal van met Ph 7 (neutraal). Dus het verzuurt de bodem niet. Anrijs beveelt de combinatie blad en gras aan. Dat gebruik ik zelf ook. We verzamelen blad buiten onze tuin (harken bigbags bij elkaar op geasfalteerde weggetjes door het bos). Ik strooi blad over het gras en maai dan gras en blad met de maaier. Daarvan ik ik een laag van ca. 5 cm op de teeltbadden.

  2. Ooooh, wat is het mooi bedacht, en gemaakt, en geworden!
    De hele bouwgeschiedenis biedt wel een catalogus met Spaanse “uitdagingen”.
    Veel verworven, gaandeweg!
    Daar moest begrijpelijkerwijs lang van bijgekomen worden.
    De vloerkleur is prachtig, en de hoek-uitzichten adembenemend.
    Én een piano die zo mooi geflankeerd wordt door de hoge kasten
    En dan ook nog eens die weelderige bloemenwei….
    Veel goeds en schoons wens ik jullie in je eigenhandig gebouwde Thuis!
    Lilet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *