Eind maart kunnen we wel verhuizen. Dat roepen we rond de kerst tegen iedereen in Loro die ernaar vraagt. Het lijkt realistisch. Tenminste, als iedereen een beetje meewerkt…
Vóór de kerst wilden we de voordeur van ons huis op slot kunnen draaien. Dat is gelukt. Maar wel met veel trekken en duwen…
Na het broddelwerk van onze ex-aannemer had Jan niet zoveel fiducie meer in het bouwvakmanschap hier. Maar ze zijn er wel, deskundige en gedreven vakmensen.
Spanje is anders. In de jaren zestig werd dit dé slogan om buitenlandse toeristen te trekken. Nu we hier twee jaar wonen én een huis bouwen, merken we hoe anders Spanje echt is.
Wij houden geen vakantie. Als kersverse aannemer hebben we het druk met het organiseren van de bouw en opruimen van de bouwplaats. En Jan neemt nu ook zelf de troffel ter hand. Ondertussen ben ik druk met de hof en alles wat we daaruit oogsten.…
We zijn opgelucht als we onze wanpresterende aannemer aan de kant hebben gezet. Maar wat kost dit debacle ons? En hoe krijgen we de bouw weer op gang?