Nog meer grond

Aan het begin van de week maken we steeds een to-do-lijstje. We hebben ons deze week voorgenomen om werk te gaan maken van de aankoop van het boomgaardje naast ons landje.

Een hap eruit

We hebben in 2019 een aardig lapje grond gekocht. Mooi vlak, zeker voor Asturiaanse begrippen. En genoeg ruimte voor een huis – we mogen er zelfs twee op bouwen als we dat willen – een klein voedselbosje, een groentetuin en scharrelende kippen. Maar ooit heeft iemand een grote hap uit ons landje genomen en daar een boomgaardje van gemaakt. We willen die hap er heel graag weer terug aan plakken. Want stel je voor dat iemand op het idee komt om daar een huis te bouwen. In onze achtertuin… Het zou zomaar kunnen.

twee landjes markering
De grote hap uit ons landje is nu een boomgaardje

Privacygevoelig

Ruim een jaar na de aankoop van ons eerste stuk grond kunnen we bij de notaris eindelijk de eigendomspapieren ophalen. Hebben ze zich misschien vergist en het notarisdossier aan ons gegeven? In de map zitten alle gegevens van de grondeigenaren van aangrenzende percelen. Niet de bedoeling dat wij deze privacygevoelige informatie krijgen, denken we. Maar wel handig voor ons huiswerk van deze week.

U bent vast gehecht aan uw boomgaardje…

Uit ons dorp wisten we al dat de eigenaresse van het boomgaardje in de Asturiaanse stad Gijon woont. Maar nu hebben we haar adres. We schrijven de señora – die waarschijnlijk op leeftijd is – een ouderwetse brief. ‘U bent vast gehecht aan uw boomgaardje. Waarschijnlijk heeft u er nooit aan gedacht om het te verkopen. Maar mocht u dat wel overwegen….’

Beleefd bedank ik

Dinsdag gaat de brief op de post. Donderdagochtend reageert de dochter al via WhatsApp.
Het boomgaardje is ons heel erg dierbaar’, begint ze. ‘Het is al sinds 1860 in de familie. Mijn moeder heeft het geërfd van haar ouders...’ Dat wordt niks, denken we. Maar dan: ‘Wat willen jullie ervoor betalen?’
We denken na en appen die middag een volgens ons reële prijs. De señora en haar dochter reageren een dag later: ze vragen meer dan het dubbele!! Shit, we zijn in ons eigen pak genaaid met onze invoelende brief. We bedanken hen hartelijk voor het tegenbod. En voegen daar – deze keer wel zakelijker – aan toe: Het verschil tussen wat wij bieden en wat jullie vragen, is groot. Te groot wat ons betreft. De bal ligt weer bij hen.

Akkoord

Een dag later piept onze Spaanse telefoon weer. ‘Laten we in het midden gaan zitten van onze vraagprijs en jullie bod’, stellen señora en dochter voor. Ja, dat is lekker. Als je zo hoog inzet als zij, is het midden nog steeds te veel. Wat doen we? Het land van de buurman komt maar één keer te koop. En de grondprijzen hier zijn een schijntje vergeleken met die in Nederland. De volgende dag doen we dus een tegenbod, waarin we hen een eindje tegemoet komen. Ver genoeg blijkt. Ze gaan ermee akkoord!

Schulden

Je hebt in Spanje bij de aankoop van een huis of stuk grond niet genoeg aan de notaris, zoals in Nederland. De Spaanse notaris checkt bijvoorbeeld niet of de verkoper ook echt de eigenaar is. Ook niet of je met je aankoop misschien schulden overneemt. Want in Spanje kleven onbetaalde rekeningen aan het vastgoed en niet aan de eigenaar. Daarom heb je een advocaat of ‘gestor’ nodig die alle valkuilen checkt.

Onze pensionado komt snel in actie

Vorig jaar deden we bij de aankoop van ons landje een beroep op een vloeiend Engels sprekende advocaat. Een unicum in Asturias en daar was zijn tarief dan ook naar. Nu we geen groentjes meer zijn in vastgoed kopen, durven we het wel aan met een Spaanse gestor. Op goed geluk lopen we met onze map papieren een kantoor in Pravia binnen. Dat treft. We kunnen meteen aan tafel bij de oudere adviseur. Een pensionado blijkt, die liever halve dagen zijn oude metier in het kantoor van zijn zoon uitoefent dan hele dagen thuis zit. Onze pensionado heeft tijd en komt daarom veel sneller in actie dan onze advocaat. Hij belt meteen de verkopende partij en in een vloek en een zucht zitten we bij de notaris en is de koop rond. En onze pensionado rekent maar een schijntje vergeleken met de advocaat. Hij ontvangt dit bescheiden bedrag wel graag in een envelopje…

One Reply to “Nog meer grond”

Comments are closed.