Jan wil de metershoge conifeer op ons landje kwijt. Ik twijfel. En als we hem dan toch laten kappen, kan dat dan zonder vergunning?
Het begin is er
Op een deel van ons landje willen we een voedselbosje aanleggen. Het begin is er met de aankoop van het boomgaardje. Met een serie appelbomen, wat perziken, een grote vijg en een enorme walnoot. Voedselbos les één: kies bomen en planten, waarvan jij de oogst lekker vindt. Mmm. Daar gaat het meteen al mis. Als handappel vinden we de meeste appels eigenlijk niet te pruimen. Jan heeft er daarom ijverig tientallen potten appelmoes van gemaakt. Maar die staan – drie maanden na de oogst – nog onaangeroerd in de kast.
Kappen of niet?
In de hoek van het boomgaardje staat een enorme conifeer. Een joekel van minstens vijftien meter. Ook geen voedselbosboom. Wel een twistappel, die bijna tot onze eerste huwelijkscrisis leidt – we zijn nog geen jaar getrouwd.
Voor Jan is de graftak – zoals hij alle coniferen noemt – een doorn in het oog. Kappen, vindt hij en is daar heel stellig in.
Dat is nogal rigoureus, temper ik de stelligheid, die ik niet van hem gewend ben. Het is onze landmark. Dankzij die uit de kluiten gewassen conifeer herkennen we ons landje uit alle windrichtingen op kilometers afstand. Luister eens…. Er wonen een heleboel vogeltjes in, voeg ik eraan toe.
Maar Jan weet niet van wijken. De reuzeconifeer staat veel te dicht op ons geplande huis. Daarom zullen de boomwortels nooit ongeschonden door het graafwerk voor de fundering komen. Het is sneu voor de vogeltjes, vindt ook Jan. Maar jij wil toch straks ook geen boom door je dak?
Honderdduizend euro
Kunnen we die boom ongestraft laten kappen? Jan twijfelt geen seconde. Een conifeer heeft echt geen enkele waarde. Hij zegt dat met zoveel dedain, dat een minder stevig-in-zijn-schoenen-staande boom er onmiddellijk van zou gaan liggen. Maar ik vertrouw het niet helemaal. Want dit is Spanje. Het land van de formulieren, stempels en procedures. Dus ik google in het Spaans op ‘bomen kappen’ en ‘vergunning’. En stuit dan op een onheilspellend bericht…
Een landeigenaar in de regio Madrid moest een boete van honderdduizend euro betalen voor kappen zonder vergunning. Een ton!! Oké, het was een oude es en geen conifeer. Maar die bejaarde boom was terminaal. Bij de eerstvolgende storm kon hij het met eigen handen gebouwde huis van de landeigenaar verpletteren.
U mag doen wat u wil
Ik neem het zekere voor het onzekere en bel de gemeente om te vragen of we een kapvergunning nodig hebben. Geen idee bij welke afdeling ik moet zijn, dus ik leg mijn vraag maar voor aan de ambtenaar die de telefoon opneemt.
Het blijft even stil. U wilt een boom kappen? Op uw eigen land? Ze klinkt alsof ik haar vraag of het goed is dat ik thuis de wc doortrek. Natuurlijk kan dat. Op uw eigen land mag u doen wat uw u wil.
Oké. Dat is helder. Maar een dag later begint het toch te knagen… Heb ik wel de goeie term gebruikt. Heeft ze wel begrepen dat ik de boom wil káppen? Of denkt ze dat ik hem alleen maar wil snoeien…..
Zo makkelijk gaat het dus niet
Jan maakt zich helemaal geen zorgen over het kappen van de in zijn ogen foeilelijke conifeer. Ze kappen hier in de omgeving hele percelen met bomen. En jij denk dat wij problemen krijgen met één boom? Dat klinkt absoluut logisch. Toch blijft de absurde Madrileense boete door mijn hoofd spoken. Ik klop daarom aan bij onze gepensioneerde adviseur, die de koop van ons boomgaardje in een ommezientje had geregeld.
De pensionado vraagt of ik even langsloop op zijn kantoor. Dan kan hij het uitleggen. Oh jee, zo makkelijk gaat het dus niet. Zie je wel, denk ik.
Als ik even later in zijn kantoor zit, schuift hij een formulier door de opening in het coronawerende plexiglazen scherm op de spreektafel. De kapvergunningsaanvraag, die hij alvast voor me heeft geschreven. Maar, dit is Spanje, zegt hij er met een vette lach bij. Geen enkele Spanjaard vraagt hier een vergunning voor aan.
Dan doen wij het ook maar op zijn Spaans.
Met of zonder
Nu is het alleen nog een kwestie van een professional vinden, die de klus uitvoert. Naast de conifeer willen we nog meer bomen rooien, zoals enkele niet-smakelijke-appels. We vragen twee kandidaten om een prijsopgaaf. Hovenier één noemt meteen een prijs als hij de klus ter plekke komt bekijken. Het is niet echt goedkoop. Dus ik vraag: Is dat inclusief of exclusief btw? Hij kijkt me aan of ik iets heel geks zeg. Dit is Spanje. Dus zonder. Hovenier twee is een zzp’er die zondagochtend om tien uur wil afspreken. Hij is voordeliger en geeft inzicht in hoe hij zijn prijs berekent. Verder is zijn insteek precies hetzelfde. Als jullie per se een rekening met btw willen, dan kan dat ook. Maar dit is Spanje….
Als je laat kappen, zorg dan dat hij het hout ook afvoert….. Geen sinecure zo te zien! Klinkt goed, die voorjaarsplannen. Wij hebben ook leuke plannetjes, maar nu nog even mañana ?Leuk om te lezen deze blog! Ga zo door!
Goed punt, Roel. Het groen van de conifeer laten we weghalen. Het hout houden we op het landje of geven we aan de buurvrouw, die kookt en verwarmt met een houtkachel.
Bedankt voor je compliment. Zolang ik het leuk vind om te bloggen – en dat vind ik zeker – ga ik door
Appelmoes is een goede vervanger voor eieren in een cake. Dus bakken maar!
Wat een mooie tip, Wies. Dankjewel. Echt nog nooit van gehoord. Ik ben benieuwd hoe ik dat dan moet doen… Gewoon een normaal cakerecept?
Ik zal je morgen paar recepten mailen of appen. De vriend van mijn dochter mag tijdelijk geen ei en melk, dus zijn we gaan experimenteren met een paar vegan recepten.
Die vogeltjes doen mij wel pijn. Maar …. het is jullie Spanje.
Mij ook, Arie. Maar het leek er vandaag op dat ze massaal verhuisd zijn naar de haag van buurman Zoshimo. Het was daar twetterdruk, terwijl de conifeer er stil en verlaten bij stond
Zoshimo’s haag? De mussen hier kennen hem niet. Maar ik zal het later eens aan de zwaluwen vragen, wie weet is het daar een begrip.
Ha, zus en Jan,
Wat mooi weer geschreven.
Die appelmoes, weet niet hoelang het houdbaar is, kun je gerust meenemen naar NL.
Dat lusten wij hier wel en ik ken er nog meer die dat lekker vinden.
En die coniferen, is jammer maar is ook wel erg groot voor een coniferen. Had op termijn toch wel een moeten kappen.
Ben weer benieuwd naar de volgende blog
Marianne
Ja zus, ik weet wie er nog meer dol is op appelmoes… onze pa! Maar opsturen ga ik maar niet aan beginnen. De post – Spaanse en/of Nederlandse – heeft ongeveer alle kerstkaarten….. Geen idee wat ze ermee gedaan hebben. In ieder gevak niet bezorgd bij de geaddresseerden.
Lieve Jan en Nanny,
Ik geniet elke keer weer van jullie verhalen. Blijf schrijven!
De afkeer voor coniferen heb ik met Jan gemeen. Zal wel een familiedingetje zijn..
Groet, Bep
De coniferenfobie is vast en zeker erfelijk. Fijn dat je geniet van onze verhalen!
Ik zal je morgen paar recepten mailen of appen. De vriend van mijn dochter mag tijdelijk geen ei en melk, dus zijn we gaan experimenteren met een paar vegan recepten.
Graag Wies! Bedankt alvast
Onder de coniferen is dit wel een echt monumentale. Ik ben het met Jan eens, het zijn vreselijke bomen. Er zijn wel mooiere, elegantere, soorten , maar die staan in Toscane. Deze is nogal boers. Ik hoop dat het lukt ‘m te kappen.
Hij heeft inderdaad een monumentale omvang, Wouter. Eigenlijk moet je een monument niet slopen, toch?
Hovenier twee gaat de klus klaren. Hij heeft vaker zo’n varkentje gewassen. We willen trouwens onspaans afrekenen met btw
Wat een verhaal zeg! Ik geniet er van.
Mooi! Voor ons als emigranten schrijven de verhalen zichzelf?
Hallo Nan en Jan
Dat jullie nu weer zomerse temperaturen hebben. De vorige blog hadden jullie het zo koud
Ik heb een paar jaar geleden 2 ( kale) coniferen laten verwijderen, ze zijn van onder afgezaagd. Wil je de wortels eruit hebben, dan is de klus nog veel groter
Succes er mee, ook met het meningsverschil
hart.gr
tante Maatje
Het was vandaag 20 graden en dus echt heerlijk wandelweer.
Over de conifeer zijn we het nu eens. Maar we krijgen ongetwijfeld nog andere meningsverschillen, tante Maatje. Maar daar komen we ook vast weer uit.
We laten de wortels van de reuzeconifeer waarschijnlijk weghalen als er een graafmachine komt voor de graafwerkzaamheden voor de fundering.
Groetjes uit Pravia
….is het een idee om de conifeer te op-toppen….van onderaf alle takken eraf tot gewenste hoogte…(meestal boven de helft)…geeft een leuk effect…en blijft goed zichtbaar vanaf afstand…
Ik weet niet of de conifeer daar mooier van wordt… Ook zouden we dan nog steeds het risico lopen dat de boom op ons huis valt met een flinke storm
Wij hadden ook een conifeer in de tuin, een gerenommeerd tuinarchitect stelde ook voor om te op-toppen (paraplu-effect), heeft geen dag geduurd. De conifeer is afgevoerd!
Kappen is voor mij de enige echte oplossing. En dat gaan we doen… laten doen.
Ha Nanny,
Interessant verhaal over jullie strijd om de conifeer, die me een cypres lijkt. Maar dat verandert waarschijnlijk niets aan de zaak, en ik wil natuurlijk niet stoken in een goed huwelijk?.
Overigens heb ik ooit van een bomendeskundige geleerd dat de vorm van de boom die van wortels weerspiegelt: een breed vertakte boom heeft een breed wortelgestel en een smalle, hoge boom is smal en diep geworteld. Dus misschien valt het mee met die wortels van jullie, wat betreft schade aan de fundering.
Wat betreft de appels: onze ervaring is dat Spaanse appels gewoon niet lekker zijn – in ieder geval niet die uit onze streek (Costa Blanca). Dus ik snap dat punt!
Succes met dit en de volgende projecten. Enne… blijf schrijven.
Groet,
Sylvia
P.s. Wel jaloersmakend, die 20 graden!
Die 20 graden zijn inderdaad heerlijk, Sylvia. Officieel is het nog geen voorjaar, maar de natuur vindt van wel. De vogels fluiten vrolijk en allelei poelen liggen vol kikkerdril.
Volgens mij is conifeer de doordeweekse naam voor bomen zoals die van ons. Hij heeft vast ook nog een zondagse naam. Maar hoe hij ook heet, hij gaat eruit.
Ha Nanny & Jan,
Kappen die boom, gelukkig zijn jullie het met elkaar eens. Kan nu wel een markant herkenbaar punt zijn, maar je gaat je er aan ergeren zodra jullie er echt wonen.
Als appels het niet goed doen in Asturias blíjft er nog plenty over wat misschien wel lekker smaakt. Mandarijntjes en Vijgen? Dadels. Hoeveel regen valt er? Voor fruit best essentieel. Zwarte, rode en witte bessen. Daar komen weer vogels op af. Of pruimen, kersen. Enzovoort. Écht nu planten, beste tijd is eigenlijk november december, hebben ze genoeg tijd om te wortelen voor het groeiseizoen begint. Heel leuk om te lezen wat jullie bezig houd. Ga zo verder,
Hartelijks Anne.
Misschien zijn de appels hier inderdaad gewoon niet lekker, Anne. De Asturianen maken er cider van, hun nationale trots. Maar wij lopen er niet echt warm voor.
Veel fruit doet het hier goed: er valt genoeg regen (900 mm per jaar) en de zon schijnt vaak en fel. Er groeien bijvoorbeeld sinaasappels/mandarijnen, citroenen, kiwi’s en vijgen in ongeveer elke tuin.
Enig om te lezen Nanny, je hebt echt schrijf talent!
En prachtige foto’s van Asturias. Overigens hebben wij gisteren jullie kerstkaart gekregen, wat misschien nog wel een grotere verrassing was dan wanneer wij hem in december ontvangen hadden. Lieve groet van ons voor jullie beiden.
Haha, de kerstkaarten. We kregen gisteren meer berichten dat ze gearriveerd waren. Na meer dan zes weken. Ik denk dat er ergens nog een vergeten postzak stond…
Dankjewel voor het compliment. Zonnige groet uit Asturias